Thanks for stopping by! This blog contains primarily Visayan poetry and some pieces in prose, all of which were written by me. All of the artwork, including photos and videos, were created by me, unless otherwise noted.
:114425: Nakita ko ikaw nganha
Ingon sa wala gayu'y paglubad
Ang kasilaw mo nagkinlaw
Nagdani kini ug pagtan-aw
Sayon mo ra ako'ng kawhaton
Sa tago ko lang isugilon
Platinum. O! Platinum
Dili mahimo'ng lantawon ka
Lisod ang madani sa imoha
Kaibog, isbog!
Malanay unya ka
Ngano'ng lamaton mo man?
--Nga anaa ma'y daghan
Ngano'ng ako man?
--Nga anaa ma'y uban
Platinum?
Dili ko mahimo'ng dawaton ka
Itanyag mo ba nga mapanag-iya?
Isaad mo, saari 'ko
Ug kung gani kup'ti ki'ng tudlo ko
Igo na kana nga mabati mo
Dili sayon, sa imo'ng gahum
Sila mangandoy, sila maghandum
Dinha ka ra, dinhe ra 'ko
Maangkon mo ra ang adlaw...
Platinum
Sa imoha'ng katahum (sa Marcos era)
Niyuko ako kanimo nga nagdupa,
Ingon ug andam motagbo sa "Karon" --Kabaghuan para sa kaugmaran!--
Balik-lantaw sa kaniadto nga panahon.
Mabulokon gayud kadto nga pangandoy
--Puno sa mga damgo ug paglaum,
Diay ang dangatan lisod hibaw-an;
Sayop ako ug wala ako magdahum
--Mga baba dagha'ng nagnganga
--Mga mata dagha'ng nangabuta
--Mga dunggan wala na'y madunggan
--Mga hulagway nila ₱iso nakamarka;
Anaa'y uban kinabuhe ang hinagiban,
Ug ang pipila nakigbisog sa kamatuoran
--Nanagbuy-od sila, wala na'y ginhawa.
Wala ko na nahisab'ti ang dagan,
Nagbansiwag na ang mga kadalanan,
Gilaktan sa mga kuno politiko
--Mga kiriwan, kubian, kawatan,
Tikasan ug lampingasan sila
--Sa baba ra taman ang plataporma.
Nasayod ug saksi ang kadaghanan,
Bisan sa pagsukwahe: ginapasagdan.
Nawad-an na ug pagsalig sa pulong
Ang mga makugihon, maalamon...
Nanaglangyaw na ang mga hanas,
Nangapanas na'ng susama nga hiyas,
Nitalaw na ang mga talahuron,
Ninghawod na ang mga badlongon.
Wala ko na mahisayri asa paingon...
Kini'ng tanan, dili ba kaha urom?
Sa mga kasikas nga nagpamalikas
--Nga nagsugnod sa kadaot ug kaalaot,
Nagpadayon pa gihapon, wala'y hunong
--Nagmando ug "Pagbantay!" honghong.
Masakpan lagi kuno: "lusot man gihapon".
Anaa'y mga nagpaniid nga nagtakuban,
Daw maglalaban, kasagaran: sungayan.
Nagkumbayot na: mga anaa'y baruganan.
Ulan-ulan ang nagtukmod sa pag-aginod
Sa nagkaunlod mo'ng nagtinga nga nasud.
Dili ra! Librohan kung ako nga batbaton.
O! Pilipinas~ kung mahimo ba lang...
Dili pa ulahi, ako'ng Yuta'ng Natawhan.
Pilipinas, pakigbisog! Pakigbatok!
Pagmata! Bangon! Bangon! Barog!
Iwara ang dili ikatumpag nga bandera.
Kinsa'ng Kamot February 22, 2013 Kinsa’ng kamot kamot ko’ng nakuyog, Kinuptan pagkup'tanay'ng matam-is, Unsa kadto, asa ug kanus-a, Naglangkob gihapon sa gihapon, Mga kagahapon nga daw puno Sa katam-is, kapait, kaaslum, Kansang ngabil ngabil ko’ng nahalok Nga matud pa, "Kini, panghangtud g'yud!" Apan tataw kaayo ang kadan-ag Sa panagway'ng bakak sa pamakak-- Mao nga niini'ng kasingkasing Nikisaw ang hilum nga kasakit. yogisaponnolumlokg'yudagkaksingkit
Poet's remarks: Ako'ng tawagon kini nga ginamaan: "Garay Nhejzheenian". Ang katukuran sa hiini nga balak kay susama sa gitawag: blank verse, ngaanaa'y pulo ka mga silaba (litok) matag linya. Sa blank verse nga matang sa pamalak kay wala'y limita kung unsa ka taason ang balak, apan kasagaran naglangkob kini siya'g labi'ng diyutay mga pulo'g lima ka wala nagkapareha nga tunada nga mga linya; ug nagbaton kini ug pulo ka mga silaba matag laray--gamit ang iambic pentameter nga ritmo. Ang Garay Nhejzheenian kay usa ka katukuran sa balak nga anaa'y pulo ka mga silaba matag linya. Ang katapusa'ng silaba sa kada linya kay managlahi sa uban. Ug ang kinaubosan sa garay sa mao nga balak kay nahimutang ang usa ka laray panagsumpay sa tana'ng kinatapusa'ng silaba sa matag linya--daw og lahi man ug salikwaot. Ako'ng nakita nga usa kini ka pamaagi nga makapaikag ug makapa-interesa gayud, sa pagkatinuod. Kini nga laray kay dili na kinahanglan ang paghulagway o pagpasabot sa bisan unsa man. Gihimo lang kini nako nga lakang sa pag-garay sa pagtuo'ng dugang kini nga panakot sa ako'ng ginama. Paningkamotan nako, sunod puhon, ang pagkab'ot sa paghan-ay nga mahisab'tan ang mao'ng laray sa nahisgot nga panagtapo sa mga pangkatapusa'ng silaba. Tingali kana posible; malisod, apan ako'ng sulayan. Mamahimo'ng usa kini ka dako'ng hagit alang kanako. ------------------
Let some criticism sink in and let some other criticism roll off.
Ang panuki (panaway sa tag-tuki) o batikos kay anaa ra kanato kung unsa kini ka mahinungdanon, nga kung sa uban pa, kini usa ka masay'ponon. Apan, sayop sila! Kung buot hunahunaon, usa kini ka butang nga naghalad ug pagtabang--nga angay nato'ng tagdon, hangpon, dawaton, pamati-on ug hinuktokan; samok, makapatandog ug garbo, makapatuybo ug buhok o sakit man, apan angay kini nga hataga’g bili, pasidunggan, pasalamatan--ug dili yam-iran (ug labing ngil-ad sa tanan, ing'nan dayon, "Suya ka lang!"). Pinaagi sa panuki, nga matang sa pagtabang, kay ato’ng mapanaminan kung asa kita nagkulang tungod kay mao kini ang kinabuhe sa kamatuoran. Sa panuki kay nagtimbaya ug hingpit nga kausaban. Wala'y kapasikaran ang ato'ng pagka-anaa ug pagpuyo niini’ng kalibutana kung dili kita andam nga motul-id sa nasuhi nato’ng gilak’tan. Ayaw hikalim'ti nga ang tawo dili perpekto: masay'ponon, may apan, dili putli, dili hingpit ug salawayon nga matang nga pagkatawo. Si kinsa ba kanato nga dili mahinaway o wala'y mahinaway? Managsama ra kita'ng tanan--dili perpekto. Ang panuki kay mao ang ligid-tabang ngadto sa kalampusan. Pagkugi, pagpasensya, pagpailob, pagtul-id ug paglahutay lamang ang gikinahanglan taliwala sa kapakyasan ug kasay'panan. Ayaw pagka-deskorahe ug pag-wala sa paglaum. Padayon Pilipino! bisan pa'g sa pulong dabudabuhan kita pag-ayo. Kung kinaugalingon (personalan) na gani ang ipunting nga pandaot (sama sa: bati ka'g nawong, lisngag ka'g ilong, paghikog nalang! mamatay unta ka, ug uban pa), lahi na kana nga butang, mangil-ad--ug dili kana angay tumpangan. Apan kung tan-awon ‘ta sa lamdag nga bahin: anaa'y tawo nga mangil-ad apan anaa man po'y matinabangon. Pasagdahi na lamang ang mga samukan (masuyaon ug hinawayon sa pang-kinaugalingon). Balanseha na lang, igsoon! Laay baya pod kung kahapsay ra ug wala’y drama ang ato'ng atobangon; lingaw man pod kung anaa'y mga tigpamahit. Sagdi lang, sa ilaha'ng pahit sila ra man po'y mapaakan ug matanggong sa kangitngit. Sa tin-aw ug lakbit nga pagka-estorya: Ang dagan sa mangil-ad nga taras molahutay apan mahitumpawak sa pagbati'ng pagka-wala'y kalipay. Ang tira sa panuki kay mao ang bida, tirador, sa ato'ng pagpaningkamot nga mapaanindot ang dagan sa kinabuhe ug mapalambo ang ato'ng pagkataw'hanon--sa gama--sa lihok--sa kinatibo'k-a'ng kaugalingon. Walay kabalhinan ug kabaghuan kung pagdayeg lamang ang ato'ng hagkan. Busa, makusganon ako nga moingon: Kini mao ang tin'aw nga pagpatin'aw sa matin'aw nga tan-aw sa panaway sa tagtuki: Isalikway ang sayop nga pagsabot sa pulong "panaway" kung kagustohan mo'ng maumol ang pagka-banga ngadto sa pagka-maayo ug ang pagka-wala'y ayo ngadto sa pagka-malampuson.
Emotional Ride January of 2013
When I was on my way to East Orient...
It was a cold heart-pumping Monday afternoon: the tree stood proudly, leaves dark green, some yellow-- and blown! --dancing in the chill breeze of winter. The air fresh yet moldy-smelling loomed with the thought of Spring. When suddenly... the cold winds changed. What a creepy freak! I'm wondering what he's thinking. I'm right here behind him with my windshield wipers switching in the rain. Those two red lights and another light on the top underneath it says, "Come be my hand and I will take you to the sea of fire." What fire?! I was focused on him --in his mirror. He waved his black-covered hand. He stared right at me. The earth moved, my hands shook, sweating, neck stiff like a board, but to my surprise... the door slammed! He turned out to be my... what?! What a lovely day! Oh... yes! Yes, it was.
