ang Paghigugma sa Inahan ngadto sa Anak
kay Wala’y Utlanan
Dec. 10, 2012
Mga kamot mo nga nagkapa-kapa,
Kupot nga hugot ni'ng mga tudlo
Daw dagpi sa kalipay nagdalit
Ug kadasig hapyod niini'ng dughan.
O pagkaanindot sa imo'ng mga kamot...
Mga tiil mo nga nagpanikad-sikad,
Aha kaha’ng dalan kini motugdon?
Maayo unta nga sa imo’ng paglupad
Dia ako kanunay sa imo, tapad,
'Labina sa adlaw ang pagsulay mosunlog.
Imo’ng mga mata kanako nipadayag
Daw sama sa bitoon nga nag-iwag
Ug kahayag niini'ng pinoy-anan 'ta.
O malantaw ko unta ang imo’ng ugma
Aron sa dula sa kinabuhe mapangandam ka.
Kamot mo nga mahigugmaon sa kanunay
Nagsapnay ki’ng kasingkasing; tiil mo’ng
Sa panumdoman, mga tunob magapabilin;
Ug mata mo’ng sa kanako makapabuhi:
Di' ko igsapayan ki'ng kinabuhe’ng maglawig.
Copyright © 2012 by Nhejzheen
No comments:
Post a Comment
Salamat sa pagbasa, higala. Ingna kuno 'ko kung unsa ang imo'ng ika-estorya. Ug suginli unya pod 'ko kung unsa ang imo'ng gusto'ng ipadayag o i-sugyot nganhi. Bililhon kaayo kanako ang imo'ng ikasulti. Palihug ayaw unya kalimot sa pag-JOIN ug/o SUBSCRIBE sa akong blog. Salamat kanimo, kababayan!
Mahinungdanon: Kung anaa man ugaling ako'y nahimo'ng sayop, typographically, o unsa ba dinha, i-awhag unya palihug ang ako'ng pagtagad. Dako kaayo'ng ikatabang ang imoha'ng pagsugilon, ug dugang pod usab kini nga mapausbaw ang ako'ng katakus sa pagsulat. Daghan kaayo'ng salamat!